Żywa lekcja historii – „Cena wolności”
Spotkanie z Solidarnością Walczącą
Na przełomie lat 70. i 80. dwudziestego wieku doszło w Polsce do wyjątkowych wydarzeń społecznych i politycznych. Choć bezpośrednim powodem zaistniałych wówczas masowych protestów przeciw ówczesnej władzy były niedostatki rynkowe – podwyżki cen, braki towarów w sklepach – to, bardzo szybko przerodziły się one w szereg strajków i manifestacji wymierzonych wprost w istniejący od końca II wojny światowej ustrój socjalistyczny i zależność Polski od krajów Układu Warszawskiego, a szczególnie Związku Radzieckiego. 17 sierpnia 1980 roku powstał Niezależny Samorządny Związek Zaworowy „Solidarność”, który w pierwszym okresie zrzeszał ponad 10 milionów członków. Władze, które początkowo zgodziły się na zalegalizowanie tego związku, postanowiły go jednak zlikwidować. A wprowadzenie stanu wojennego 13 grudnia 1981 roku całkowicie zniszczyło wszelkie legalnie istniejące struktury opozycyjne wobec władzy. Społeczną reakcją na tę niesprawiedliwość było powstawanie różnego rodzaju organizacji działających w podziemiu. Jedną z nich była „Solidarność Walcząca” założona przez Kornela Morawieckiego we Wrocławiu. Ich głównym działaniem było drukowanie i kolportowanie nielegalnej prasy, książek, ulotek i akcydensów, organizowanie manifestacji ulicznych, a także akcje kontrwywiadowcze przeciwko Urzędowi Bezpieczeństwa.
Takie było tło historyczne pierwszej w naszej szkole „Żywej lekcji historii”, którą zorganizowaliśmy 16 grudnia. Zaprosiliśmy na nią trzy panie, które swoje młodzieńcze życie związały z wrocławską konspiracją: Wandę Szuszkiewicz (była członkiem NSZZ „Solidarność”), Janinę Podlejską i Małgorzatę Suszyńską – obie były członkami „Solidarności Walczącej”. Oprócz nich gościem poniedziałkowej „lekcji” był Paweł Przewoźny – reżyser i producent filmu pt. „Historia Solidarności Walczącej”.
Spotkanie rozpoczęło się od poprzedzonej wprowadzeniem pana Przewoźnego projekcji filmu. Po niej na scenę zaproszono panie. Rozmowę z nimi prowadzili prof. Aleksandra Skibińska-Brzezicka i prof. Piotr Wróbel. W czasie ponad godzinnej konwersacji panie opowiadały o swoim zaangażowaniu w działalność opozycyjną, emocjach, które im wówczas towarzyszyły, konsekwencjach wystąpień przeciw władzy, wsparciu Kościoła dla ich domagania się sprawiedliwości społecznej, miesiącach spędzonych w aresztach i rozłące z rodzinami, szczególnie przeżywanymi w czasie świąt Bożego Narodzenia.
Wspomnienia tych wyjątkowych pań były tak interesujące, że pomimo iż ta część „Lekcji” trwała ponad godzinę, w auli panowała kompletna cisza i skupienie. Autentyzm wypowiedzi połączony z uderzającą wręcz skromnością bohaterek oczarował młodych słuchaczy.
Na koniec spotkania grupa teatralna pana prof. Józefa Markockiego zaprezentowała impresję pt. „Wolność – kocham i rozumiem”.
W spotkaniu wzięły udział klasy: 1A, 2A, 4A, 3F.
Link do filmu "Historia Solidarności Walczącej"
Wydarzeniem towarzyszącym poniedziałkowej „Żywej lekcji historii” były warsztaty filmowe poprowadzone dla wybranej grupy młodzieży przez Pawła Przewoźnego.
Dyr. Jolanta Szewczyk: – Rocznice wprowadzenia stanu wojennego oraz pacyfikacji Kopalni „Wujek” są dla mnie ważne osobiście. Z okresu dzieciństwa pamiętam lęk o tatę, który sam pracował w jednej z kopalń i uczestniczył w strajkach broniących internowanych działaczy solidarnościowych. Dlatego dziękuję wszystkim, dzięki którym „Żywa lekcji historii” mogła wydarzyć się w naszej szkole. Dziękuję Stowarzyszeniu Odra – Niemen, czyli państwu Ilonie i Eugeniuszowi Gosiewskim, dzięki którym nawiązaliśmy kontakt z naszymi gośćmi. Dziękuję gościom – pani Małgorzacie Suszyńskiej, pani Wandzie Szuszkiewicz i pani Joannie Podlejskiej, które dały młodzieży świadectwo życia w trudnych czasach PRL-u. Dziękuję panu Pawłowi Przewoźnemu – za prelekcję, film oraz niezwykłe warsztaty filmowe. Dziękuję panu Józefowi Markockiemu i młodzieży z jego koła polonistyczno-teatralnego za spektakl „Wolność kocham i rozumiem”. W końcu dziękuję nauczycielom – pani Aleksandrze Skibińskiej-Brzezickiej i panu Piotrowi Wróblowi, którzy spięli w całość wszystkie elementy wydarzenia oraz pani Paulinie Krajewskiej, rodzicowi z klasy 2A, który wspomógł jego organizację. I na koniec – chapeau bas Szanowna Publiczności. Swoją uwagą stworzyliście niepowtarzalny klimat zrozumienia tematu, o którym można powiedzieć wszystko poza tym, że należy do łatwych…
